Program obilježavanja treće godišnjice od upokojenja blaženopočivšeg Vladike Atanasija pod nazivom „Sjećanje na Vladiku Atanasija“ završen je u nedelju, 3. marta 2024. godine, trećom sesijom razgovora „Živo predanje u Crkvi“, održanom u pozorišnoj sali Kulturnog centra Trebinje.
Na poslednjoj ovogodišnjoj sesiji razgovora, profesor Pravoslavnog Bogoslovskog fakulteta Univerziteta u Beogradu, dr Rade Kisić ugostio je gospodu učesnike Visokopreosvećenog Mitropolita kruševsko-demirhisarskog Jovana, Mitropolita dabrobosanskog Hrizostoma, Episkopa budimljansko-nikšićkog Metodija i igumana Svetih Arhangela kod Prizrena, arhimandrita Mihaila.
Predlažući gostima misao o autentičnosti Vladike Atanasija, profesor Kisić prvo je dao riječ Mitropolitu Jovanu, koji je sa publikom podelio sećanja na vreme truda radi zaceljenja raskola, kako bi iskazao Vladikinu brigu za dobrobit za čitavu Crkvu vaseljene i ukazao na skriveni proročki dar.
O posebnosti Vladike Atanasija i teološkoj slobodi, Mitropolit Hrizostom je govorio prvo ukazavši na malo-veliko slovo „a“ njegovog potpisa, naglasivši zatim gromoglasnost Vladikinog glasa, koji je nasledio od Svetog Ave Justina, a koji je studente trebalo da uvede u slobodu promišljanja i diskutovanja.
Vladika Metodije je pojasnio kako je Vladiku Atanasija najprije mogao da upozna kroz njegov odnos sa Mitropolitom Amfilohijem, a vremenom i kroz lične susrete, uvijek burne i nepredvidive, i uvek trenutke novog oslobađanja za život.
Iguman Svetih Arhangela kod Prizrena Mihail podsetio je na upornost, koja je krasila Vladiku, i brigu za Kosovo i Metohiju, ali delajući brigu koja se razrešavala kroz neprestano uzajamno savetovanje sa Mitropolitom Amfilohijem.
Završne riječi sećanja na Vladiku Atanasija izgovorio je Vladika Dimitrije, a potom zahvalio svim učesnicima, zvanicama i gostima na ljubavi prema blaženopočivšem Arhijereju, ocu i učitelju iskazanoj u trudu sabranja u Trebinju.
