Tularska banja se nalazi u opštini Medveđa u Jablaničkom okrugu na jugu Srbije.
Razvila se u malom proširenju doline Trupalske reke, pritoke reke Jablanice, na nadmorskoj visini od 570 metara. Lako je pristupačna jer je pored puta Beograd—Priština. Južno od banje diže se planina Goljak visoka 1.181 metar.
Nosi naziv po selu Tulare
Tularska banja nosi naziv po selu Tulare. Na planinskim uzvišenjima Mrkonj i Brajinski vrh ima ostataka starih utvrđenja te se zaključuje da su termomineralnu vodu koristili Rimljani, jer je na ovom prostoru postojao znameniti grad, prestonica cara Justinijana u periodu 527—565. pod nazivom Caričin grad (Justinijana Prima), danas zakonom zaštićen. U srednjem veku je ovo bio poznat rudarski kraj sa manastirom.
U Tularskoj banji postoji nekoliko izvora. Voda se pojavljuje iz razbijenog izvorija, koje je uslovljeno rasedom. Istražujući Lečki andezitski kompleks, geolozi su utvrdili da se izvori u Tularskoj banji pojavljuju u istočnom delu prostrane vulkansko-tektoničke strukture, koja je, pored ostalog, predstavljena velikom paleovulkanskom kalderom.
Kisela voda sa pet izvora je kaptirana u česmu, nad kojom je podignuta nastrešnica. Kaptaža kisele vode je izvedena u sabirnom rezervoaru neposredno iznad zgrade sa nastrešnicom. Ali, u rezervoar dospeva i obična voda, koja demineralizuje lekovitu i snižava joj temperaturu.
Izvori kisele vode daju oko 9.000 litara za 24 časa. Temperatura mineralne vode je stalna i iznosi 15 stepeni. Zimi se ne mrzne, niti se sneg oko izvora održava. Najjači izvor druge grupe termo-mineralnih izvora banje je primitivno kaptiran. To je slani izvor, uz koji se nalazi još jedan izvor mineralne vode beličaste boje (krečljiva boja).
Lekovite vode Tularske banje nisu dovoljno iskorišćene
Lekovite vode Tularske banje nisu dovoljno iskorišćene. Savremenih medicinskih i turističko-ugostiteljskih objekata nema. Lokalno stanovništvo koristi vodu za samoinicijativno lečenje oboljenja organa za varenje, poremećaja metabolizma, anemičnih stanja i nervnih oboljenja.
Na području banje trenutno postoje dva izvora koja su se pojavila 2012. godine, kada su geolozi vršili ispitivanja terena. Oba izvora nalaze se na samo dva metra razmaka.
Prvi izvor je izvor tople vode koji se uliva u mali bazen. Meštani ga nazivaju „mali Gejzer“, a temperatura vode iznosi 40 stepeni. Drugi izvor daje hladnu kiselu vodu koja se koristi za piće. Kupanje i točenje vode se ne naplaćuje.
Oba izvora se nalaze ispred kuće meštanina sela Tulare Milisava Vukadinovića, koji tvrdi da raj na Zemlji zaista postoji.
„Ne dolaze ovde samo mladi, i stariji su čuli da je ova topla voda lekovita. Leči kožne bolesti i reumu, a meštani kažu da se ljudi već posle trećeg kupanja vraćaju izlečeni,” kaže Milisav.
Međutim, lekovite vode banje nisu dovoljno iskorišćene, lokalno stanovništvo vodu koristi za samoinicijativno lečenje, dok medicinski i turističko-ugostiteljski objekti ne postoje.
Jedini investitor i izvođač radova u Tularskoj banji bila je kanadska firma „Avala“, uz saglasnost opštine Medveđa i vlasnika kuće Milisava Vukadinovića.
U pomenutoj banji nema luksuznih vila, hotela i bazena, ali možda je baš u tome tajna tog tihog mesta okruženog mirisnim šumama.
