Petrović uspješno je održavao Crnu Goru, ukliještenu između neprijateljskog Otomanskog carstva i nenaklonjene Venecije, i nastavio da gaji veze s Rusijom koje je uspostavio vladika Danilo. Na predlog mitropolita Danila, zavladičio ga je srpski patrijarh Mojsije Rajović iz Peći prilikom svoje posjete Crnoj Gori tokom 1719. godine. Za života mitropolita Danila, mladi vladika Sava bio je njegov glavni pomagač u crkvenim i narodnim poslovima. Nakon Danilove smrti, 1735. godine, postao je novi mitropolit. Pomagao je Rusiju i Austriju u njihovom ratu sa Turskom. Putovao je u Rusiju. Carica Jelisaveta izdala mu je gramatu, kojom hvali Crnogorce i priznaje njihovo junaštvo i zasluge za Rusiju u njenoj borbi za oslobođenje hrišćana na istoku.
Po povratku iz Rusije poslao je u Peć svoga sinovca Vasilija, kojega je 1750. godine zavladičio srpski patrijarh Atanasije II Gavrilović i titulisao ga: „Mitropolit skenderijski i primorski i egzarh sv. prijestola slovenosrpske patrijaršije u Peći”. Od 1750. godine do 1766. godine vladika Sava i vladika Vasilije zajednički su upravljali crkvenim i narodnim poslovima u Crnoj Gori. Nakon Vasilijeve smrti, Sava je ponovo preuzeo samostalnu upravu.
Vladika Sava je pisao Rusima:
“Zastupi nas pri Portje, čto Greki ne bi mješalis u serbski nacion, tim nas vječno odolžiš”, naglašavao je u pismu. Obraćajući se mitropolitu Platonu pisao je: “Ježe li B(o)g vozgl(a)goljet vo serdci jeja veličanstv osvobodit od Grekov prestol Serbskoj arhiep(s)kopijpećkoj, toj imjejet u vašoj imperiji arhimandrits(vjata)go patrijarha Vasilija Berkića… serbskih bit arhiep(isk)op, vsi serbskij arhijereji jego primut s radostiju, da znajet turecki jazik i grečeskij on, prirodnij Serbin da znajet”
Pismo je pisao mitropolit Sava, kako sam kaže, u ime svih episkopa. On kaže: “Mnje v rucje predato ot vsjeh arhiereov slaveno-serbskih, kak najstaršemu i nikakvoj vlalsti napodležaščemu svojimi černogorskimi narodi”.
I u obraćanju Beču je branio interese srpske crkve: “Želimo da mitropolit crnogorski zavisi od pećkog patrijarha u Srbiji. Kad sadašnji mitropolit umre, pristajemo zasada da njegov naslednik bude rukopoložen u Karlovcima, ali da uvjek bude izabran po starom običaju… ali samo dotle dokle Turci vladaju Srbijom, te ne možemo da ga slobodno pošaljemo u Peć.”
Matija Karaman, zadarski nadbiskup je o Savi zapisao da je veliki protivnik katolicizma i da se prikazuje kao potomak Crnojevića, pa se naziva gospodarem Crne Gore. Pa kakvo se dobro, pita se Karaman, može očekivati od pravoslavnih, koji stoje pod ruskim uticajem uz pomoć crnogorskog vladike i pod uticajem srpskog patrijarha? Optuživao je Savu za rusofilstvo, koje je naslijedio od vladike Danila.
Miomir Đurišić
