Srpska pravoslavna crkva i njeni vernici 5. maja obeležavaju spomen na Svetog sveštenomučenika Platona banjalučkog. Ove godine, jer dan njegovog svetkovanja pada u Vaskrs, on se slavi 7. maja.
Biografija
Episkop Platon rođen je u Beogradu 29. septembra 1874.
Gimnaziju je završio u Vranju i Nišu, a potom je školovanje nastavio u Beogradskoj bogosloviji.
Zamonašio se kao učenik trećeg razreda bogoslovije, a onda je dobio čin đakona i 1896. poslat u Srpsko podvorje u Moskvi gde je nastavio bogoslovsko usavršavanje na Duhovnoj akademiji koju je završio 1901.
Kada se vratio iz Rusije, postavljen je za starješinu manastira Rajinovca.
U Prvom svjetskom ratu bio je vojni sveštenik.
Od 1932. do 1938. godine bio je upravnik manastirske štamparije u Sremskim Karlovcima i urednik “Glasnika srpske patrijaršije” i starešina manastira Krušedola.
Platon je za episkopa moravičkog izabran je 1936. godine, a za ohridsko-bitoljskog izabran je 1938, godinu dana kasnije premješten je u Banjaluku.
Episkop banjalučki
Kao episkop banjalučki dočekao je početak Drugog svetskog rata.
Kada mu je saopšteno da kao rođeni Srbin iz Srbije mora da napusti NDH, on je odgovorio:
Ja sam kanonski i zakonito od nadležnih vlasti postavljen za episkopa banjalučkog i kao takav obavezao sam se pred Bogom, Crkvom i narodom da ću voditi brigu o svojoj duhovnoj pastvi trajno i postojano, bez obzira na ma kakve prilike i događaje, vezujući nerazdvojno život i sudbinu svoju sa životom i sudbinom svoga duhovnog stada i ostajući u sredini njegovoj na duhovnoj starži za sve vrijeme dok me Gospod u životu podrži, ostajuući uz svoje stado kao dobar pastir koji dušu svoju polaže za svoje ovce.”
Ustaše su uhapsile vladiku Platona i odveli ga 5. maja 1941, zajedno sa protom Dušanom Subotićem, arhijerejskim namesnikom iz Bosanske Gradiške, izvan Banjaluke gde su ih ubili i bacili u reku Vrbanju.
Sveštenomučenika Platona Banjalučkog ubio je ustaša Asim Ćelić.
Vladičino unakaženo telo pronađeno je u selu Kumsalima 23. maja 1941. godine.
Sahranjen je na vojničkom groblju u Banjaluci, a 1973. prenet je u banjalučku Sabornu crkvu. U Sabornoj crkvi Svete Trojice i danas počivaju njegove mošti.
Sveti Arhijerejski Sabor Srpske Pravoslavne Crkve 1998. godine proglasio za sveštenomučenika i tada je unet u Imenoslov svetih Srpske Pravoslavne Crkve.
