Prema dostupnim informacijama šajkača je u Srbiji bila prisutna već od 1868. godine – dve godine pre nego što je 1870. godine zvanično ušla u upotrebu. Vojnička šajkača bila je svetlo plave a oficirska, tamno plave boje. U jednom trenutku sve šajkače su bile tamno plave, da bi 1908. godine, kada je uvedena sivo – maslinasta uniforma, i šajkača postala „zelena”.
Po čemu bi iz daljine najpre prepoznali Srbina u narodnoj nošnji. Možete da pogađate samo jednom, a odgovor glasi – po šajkači. To je kapa prepoznatljivog oblika koja je se u našem narodu pre više od 150 godina odomaćila nakon što je preuzeta iz vojne upotrebe
Opšte je uvažena priča da je nastala na osnovu kape koju su nosili graničari na Tisi i Dunavu koji su Austrougarsku branili od Turaka. Njih su zvali šajkaši i eto odakle šajkača vuče svoje ime.
Šajkača u četnicima
Prema dostupnim informacijama šajkača je u Srbiji bila prisutna već od 1868. godine – dve godine pre nego što je 1870. godine zvanično ušla u upotrebu. Vojnička je bila svetlo plave
a oficirska, tamno plave boje. U jednom trenutku sve šajkače su bile tamno plave, da bi 1908. godine, kada je uvedena sivo – maslinasta uniforma, i šajkača postala „zelena”.
Ona se odomaćila kao deo narodnog odela zbog toga što je stalno bila u upotrebi. Samo što je bio završen Prvi balkanski rat, usledio je Drugi balkanski rat. Potom i Prvi svetski rat. Kada je Veliki rat završen, Solunci su se kući vratili u uniformama. Uniformu su skinuli ali šajkaču su nastavili da nose svakodnevno.
I tokom Drugog svetskog rata šajkača je ponovo ratovala sa Srbima. Nosili su je pripadnici raznih četničkih odreda ali i partizani. Ona je uticala i na usvajanje „titovke”, odnosno partizanske kape koja je u suštini, prekrojena šajkača. Jedina je razlika u suženom temenu kod partizanke.
Šajkača u partizanima
Šajkača se više ne koristi u vojsci. Ali ona je postala je deo nacionalnog identiteta. Može da bude i plava i zelena, dublja ili plića. Ali njen oblik je uvek isti. Srbi je vole i pionosni su na nju.
