Obično se za Norvešku vezuje mnogo toga, bogatstvo, snijeg, miran i uređen život njenih građana, protestantizam. Ipak, nekad davno i ova država je bila pravoslavna i imala velike svetitelje. Jedan od njih je i Sveti Olav, norveški kralj.
Sveti Olav (Haroldson) se rodio 995. godine. Bio je unuk kralja Harolda Lepokosog, ujedinitelja Norveške. Još kao dvanaestogodišnjak Olav se pridružio Vikinzima i zajedno sa njima učestvovao u osvajačkim i pljačkaškim pohodima.
Učestvovao je i u ubistvu monaha, od kojih su neki posle proglašeni za svetitelje. Norveška je tada bila još uvijek paganska država.
Trenutak kada je Sveti Olav primio hrišćanstvo
Negdje 1013. godine Sveti Olav prima Sveto krštenje u Francuskoj. Od tada se sve više posvećuje molitvi. Ustanovljuje zakonodavstvo u državi gdje se zabranjuju pljačke, ubistva, kao i paganska vjerovanja i običaji.
Bio je bez obzira na to vrlo blag vladar, što su iskoristili neprijatelji potplativši njegove podređene protiv svoga kralja. Zbog novonastale situacije odlazi najprije u Švedsku, pa u Rusiju, gdje ostaje godinu dana. Ovaj period boravka u Rusiji je Svetom Olavu donio veliku duhovnu i unutrašnju korist.
Šta se desilo nakon što je sanjao svoga pretka?
Iako nije mislio da se vraća u svoju državu, nakon jednog sna u kojem mu se javio njegov predak, odlučuje se za povratak. Nakon povratka prilikom borbe biva ubijen 1030. godine. Sveti Olav se proslavio brojnim čudima. Među njima zanimljiva su dva čuda u Rusiji, gdje je nakon iznošenja njegove ikone od strane vikinškog sveštenika spasen grad Novgorod. Drugo čudo je iscjeljenje nijemoga čovjeka u crkvi Svetog Olava.
U jednoj ruskoj molitvi Presvetoj Trojici se pominje ime Svetog Olava. Veliki broj hramova širom svijeta je posvećen ovom svetitelju.
Sveti Olav je sjajan svetitelj jedinstvene hrišćanske Crkve, ravnoapostolni svetac, propovjednik Jevanđelja, iskorijenitelj idolopoklonstva i paganstva.
Sveti Olave, moli Boga za nas.
