Na Uskrs, 16. aprila 1944. saveznički avioni bombardovali su Beograd.
Intenzitet i razornost napada pre 80 godina, zaprepastila je građane ondašnjeg Beograda, a precizan broj poginulih nikada nije utvrđen.
Ranjeno je, odnosno povređeno oko 5.000 civila, a prema nemačkim izvorima, mrtvih je bilo 1.160.
Bombardovanje je nastavljeno i sutradan 17. aprila, a onda i 21. i 24. aprila.
Imajući u vidu razornost vazdušnih napada, u kojima je teško bilo razaznati zašto su meta napada brojni civilni objekti, čitavi blokovi stambenih zgrada, bolnice, pijace, građanstvom Beograda je znatnim delom ovladao paničan strah. Bilo je očigledno da niko nije siguran.
Iz tog ugla posmatrano nije bilo moguće razlučiti kriterijume prilikom izbora meta. Otuda je usledio masovni egzodus u prigradske sredine, sela i varošice. Gradom su se kretale brojne kolone očajnika, i inače iscrpljenih višegodišnjom okupacijom i nemaštinom.
Događaji upamćeni kao Krvavi Uskrs u kolektivnom sećanu građana Beograda doživljeni su bitno teže od nemačkih bombardovanja 6. aprila 1941. kako zbog činjenice da se od saveznika očekivala pomoć i oslobođenje, a nikako bombardovanje, pogotovo tako brutalno, a onda i zbog utiska da je savezničko bombradovanje 1944. bilo razornije nego nemačko 1941.
Tragedija Beograda na pravoslavni Uskrs, 16. aprila 1944. bila je posledica činjenice da su naftna polja kod Ploeštija tog dana bila pod maglom koja je onemogućavala iole bezbedno kretanje i dejstvo vazduhoplova, pa su se anglo američki bombarderi okrenuli i zatim ispraznili smrtonosne tovare nad Beogradom.
Teško razoreni Beograd bio je tada sekundarni cilj. Pritom, bombardovanje je vršeno sa visine 3.000 do 5.000 metara, i to metodom znanom kao „tepih bombardovanje”, dakle neselektivno.
Zvanično, ciljevi su bile nemačke trupe, infrastruktura, vojni i privredni objekti od značaja za nemačke ratne napore.
Ukupno, te 1944. Beograd je teško bombardovan, od strane saveznika, u aprilu, maju, junu, julu, septembru, u 11 navrata.
Teška saveznička bombardovanja Srbije u Drugom svetskom ratu započela su razaranjem Niša 20. oktobra 1943. godine, kada su poginule stotine građana i razoreni brojni civilni objekti.
Najrazornija su bila aprilska bombardovanja, sa najviše žrtava, verovatno i zbog faktora iznenađenja.
Tog 16. i 17. aprila, Beograd je tuklo oko 600 bombardera, takozvanih četvoromotoraca.
Drugog dana, 17. aprila, Beograd nije gađan kao sekundarni cilj nego je on naprotiv bio glavna meta. Razaranja su bila strahovita. Bombardovan je čak i logor Sajmište, gde je, koliko se zna bilo 60 poginulih i oko 150 ranjenih.
