Josif Runjanin je rođen u Vinkovcima. Kršten je u srpskoj pravoslavnoj crkvi posvećenoj Silasku Svetog Duha. Tu je kršten i Sava Šumanović. Inače, ta crkva je 1991. godine bila potpuno uništena i na njenim temeljima je izgrađen nov objekat.
Runjaninova porodica je izbegla ispred Turaka doselila se u Austrougarsku. Veruje se da su došli sa prostora Makedonije. Deda Petar je bio prota, a otac Ignjat kapetan. Bio je najstariji od sedmoro dece u porodici. Stigao je u Novi Sad dve godine pred smrt, pošto je kao oficir prinudno penzionisan. „Učestvovao je u dvobojima bez odobrenja”. Ovaj oficir koji je službovao u Prvoj banskoj pukovniji u Glini, a kasnije i u Italiji, gde je premešten pošto se isticao kao ratnik, imao je i nežnu prirodu. Bio je muzikalan i svirao je na gitari, citri i drugim instrumentima. Oženio se Otilijom, ćerkom kapetana Tome Perakovića, i s njom imao kćer koja se zvala, kako napominje Srbulović, isto kao ćerka Vuka Karadžića – Vilhelmina. U svakom slučaju, Runjanin je školovanje nastavio u Sremskim Karlovcima. Nakon uspešne vojne karijere 1865. godine ušao je u sastav Hrvatskog sabora ali se nakon penzije povlači u Novi sad. Tamo je umro 1878. godine i sahranjen je na Uspenskom groblju gde su sahranjivani znameniti Srbi. Runjanin počiva uz Svetozara Miletića, Jašu Tomića, Vasu Stajića, Stevana Branovačkog, Jovana Hadžića (Miloš Svetić), Đorđa Natoševića, Mihaila Polita Desančića… Toliko o hrvatstvu Runjanina.
Runjanin je bio profesionalnom vojniku u austrougarskoj vojsci koji je šire poznat po komponovanju hrvatske himne „Lepa naša domovino”. Hrvati tvrde da je on njihov. To je i razumljivo jer je melodiju njihove himne, na reči pesme Hrvatska domovina, autora Antuna Mihanovića, komponovao upravo Runjanin.
Ako je Runjanin Hrvate zadužio himnom, onda je Srbe vezao uz sebe poznatom patriotskom pesmom „Rado Srbin ide u vojnike”, koju je takođe komponovao. Uzgred, stvari sa nekim važnim pesmama naroda na ovim prostorima stoje tako da je srpsku himnu „Bože pravde” komponovao Davorin Jenko na tekst Jovana Đorđevića, dok je popularnu melodiju „Marš na Drinu” „uglazbio” Stanislav Binički.
Činjenica da je Srbin napisao muziku za Lepu našu domovinu verovatno ne odgovara mnogima u Zagrebu.
