Narodna skupština Srpske Republike BiH usvojila je 12. avgusta 1992. godine u Banjaluci Deklaraciju o državnom i političkom uređenju države i donela odluku da promeni naziv Srpska Republika BiH u Republika Srpska.
Postoji nekoliko verzija o začetku ideje za naziv najmlađe srpske države.
Prema jednoj verziji, profesor Ljubomir Zuković, ministar obrazovanja, nauke i kulture u prvoj vladi Srpske, bio je inicijator naziva Republika Srpska, pa je na sednici Narodne skupštine u Banjaluci odlučeno da se dotadašnji naziv Srpska Republika BiH promeni.
Zuković je naveo da je na sastanku u odmaralištu „Kikinda“ na Palama, kojem su prisustvovali najviši republički funkcioneri, sugerisao da je „u svemu bitan naziv ‘Srpska’, koji može da stoji i sam, jer, državno uređenje sutra može i da se promeni, a naziv ‘Srpska’ da ostane“.
Svi prisutni su se, bez rasprave i rezerve, naveo je profesor, sa iznesenim predlogom saglasili.
Druga verzija govori da je „kum“ naziva Republika Srpska bio jedan od predratnih intelektualaca, muzički menadžer Goran Marić, poznat kao Malkolm Muharem, idejni tvorac niza predratnih sarajevskih bendova.
Sa njim su, prema toj verziji, nazivu kumovali i kasniji predsednik Skupštine Srbije Maja Gojković, te, između ostalih, intelektualci Dragoslav Bokan, Dragoš Kalaji i Sonja Karadžić.
Sam Marić je ispričao da je naziv Republika Srpska njegova ideja, nastala u razgovoru sa Sonjom Karadžić i Dragoslavom Bokanom.
Marić je ispričao da je dao predlog da se pridev „srpska“ pretvori u imenicu po uzoru na Poljsku, Češku, Mađarsku, te „da se državi da ime Srpska“.
Ta ideja je kasnije proverena u širem krugu ljudi u Beogradu.
Pre svega toga, 9. januara 1992. godine, u vreme kada nije bilo nikakvih ratnih sukoba u BiH, odlukom Skupštine srpskog naroda u BiH nastala je prvobitno Srpska Republika BiH da bi u avgustu 1992. bila preimenovana u Republiku Srpsku.
Opštim okvirnim sporazumom za mir u BiH, potpisanim 21. novembra 1995. godine, Srpska je postala međunarodno priznata kao jedan od dva entiteta BiH sa velikim ovlaštenjima, te sudskom, zakonodavnom i izvršnom vlasti.
