Bestijalni xrvatski zločini nad Srbima aprila 1941. godine u selu Prebilovci, kod Čapljine, svedoče o brutalnosti i sadizmu ubica, ali i o njihovoj genocidnoj nameri da zatru Srbe kao narod.
Teror nad prebilovačkim Srbima Xrvati su počeli da sprovode odmah nakon uspostavljanja vlasti, aprila meseca 1941. godine. Prvi na udaru bili su ugledniji ljudi, solunski dobrovoljci, pripadnici „Sokola“…
Prva žrtva terora bio je Ognjen Ždrakanović, koji je u maju, sa još jednom grupom pohapšenih Srba, divljački pretučen kundacima na ulicama Čapljine. Izmrcvaren i polumrtav, prevezen je kamionom u selo Vitinu, kod Ljubuškog, i u mesari ubijen sa grupom čapljinskih Srba.
Početkom juna 1941. godine uhapšeni su Kosta i Jovo Mandrapa i Spasoje Zurovac, istaknutiji seoski prvaci iz Prebilovaca, i ubrzo ubijeni kod železničke stanice u Krupi, u srezu Čapljina. Napad Nemačke na ŠSR 22. juna 1941. bio je povod za nova hapšenja prebilovačkih Srba, zlostavljanja i ubijanja.
U noći između 22. i 23. juna na Klepačkom mostu na Bregavi ubijeni su Vaso, Triša i Uglješa Mandrapa. Iste noći, jedna grupa xrvatskih jedinica pod imenom „ustaše“ koju su predvodili Smajo Čolaković i Leopold Ferjančić upala je u kuću Koste Mandrape i ubila ga, kao i čitavu njegovu porodicu – ukupno devetoro osoba, a njihove leševe pobacali su u Bregavu.
Žrtve su odvođene u zloglasni zatvor Silos kod Tasovčića, a odatle na gubilišta. Neke od žrtava ubijane su i u blizini sela, poput Boška Buluta, Spasa Ždrakanovića, Mitra Tripkovića, Rista Banđura i još nekoliko staraca, koji su pobijeni na mestu zvanom Morin otok u Prebilovačkom blatu.
Nakon toga, kompletno srpsko stanovništvo iz Prebilovaca izbeglo je u planine, a u selo su se vratili tek pošto je u Hercegovinu upućen specijalni Pavelićev izaslanik podmaršal Laksa, koji je jednim proglasom garantovao mir i sigurnost srpskom stanovništvu u Hercegovini.
Prebilovci su malo naselje u Bosni i Hercegovini, koje je tokom svoje istorije doživelo velike tragedije. Tokom Drugog svetskog rata, ovo selo je bilo mesto masovnog stradanja. U avgustu 1941. godine, više od 800 stanovnika Prebilovaca, uglavnom žena i dece, ubijeno je i bačeno u jamu Golubinka. Ovaj zločin je jedan od najtragičnijih događaja u istoriji srpskog naroda u Hercegovini. Posle rata, u Prebilovcima je izgrađena spomen-kosturnica u čast žrtava, ali je ona uništena tokom rata u Bosni i Hercegovini 1992. godine. U poslednjem ratu, selo je ponovo pretrpelo veliku štetu i stanovništvo je bilo proterano.
Sa početkom novog milenijuma, započeta je obnova sela i izgradnja novog hrama posvećenog Svetim novomučenicima prebilovačkim i donjohercegovačkim, koji se obeležavaju 6. avgusta. Obnova hrama i sela simbolizuje vaskrsenje i nadu u budućnost, uprkos teškoj prošlosti. Selo Prebilovci danas je mesto sećanja i opomene, ali i mesto koje pokazuje snagu i otpornost ljudi koji su odlučili da obnove svoje živote na ovim prostorima.
