Na današnji dan, 10. juna 1868. godine, izvršen je atentat na kneza Mihaila Obrenovića u Košutnjaku. On je bio najmlađe od sedmoro djece kneza Miloša i kneginje Ljubice. Glavni organizatori i izvršioci zavjere su bili braća Radovanovići, koji su se svetili zbog robije svoga brata Ljubomira Radovanovića, dok su pomagači u ubistvu bili Lazar Marić, bivši predsjednik beogradskog okružnog suda i Stanoje Rogić, bivši trgovac. Atentatori su odmah uhapšeni i pogubljeni, ali nikada nije tačno utvrđeno ko je sve stajao iza zavjere. Uvreženo mišljenje kod mnogih istoričara da je Srbija pod knezom Mihailom postala najjača vojna sila Balkana, potvrđuju mnoge činjenice. Godine 1861. ustanovnio je narodnu vojsku od oko 50 000 ljudi i snabdio je modernim naoružanjem, čime je Srbija postala vojno dominantna na Balkanu. Iskoristio je tursko bombardovanje Beograda 1862. da poslije dužeg pregovaranja 1867. natjera Turke da povuku garnizone iz svih srpskih gradova.
Na prestolu Srbije bio je u dva navrata. Prvi put od 1839. do 1842, a drugi put od 1860. do smrti. Zbog bune koju je 1842. digao član njegovog namjesništva Toma Vučić – Perišić, knez Mihailo je morao da pobjegne u Austriju, posle čega je na presto stupio Karađorđev sin – Aleksandar. U inostranstvu je pomagao mnoge srpske kulturne radnike i pisce, uključujući Vuka Karadžića, Đuru Daničića, Branka Radičevića. Ženidbom sa princezom Julijom Hunjadi stekao je veze s mađarskom i austrijskom aristokratijom.
Kad se njegov otac knez Miloš Obrenović vratio na vlast 1858. godine, preuzeo je komandu nad vojskom, a ubrzo poslije očeve smrti 1860. zaveo je autoritarnu vladavinu, pretvorivši skupštinu u savjetodavni organ. Bio je inicijator saveza balkanskih hrišćana u borbi protiv Osmanlija. Takođe, aktivno se zalagao da Bosna i Hercegovina ne padnu pod austrijsku vlast. Međutim, dogodio se atentat.
