Milena Pavlović je rođena 5. novembra 1909. godine u Požarevcu.
Na svom umjetničkom putu Milena Pavlović-Barili studira slikarstvo u Beogradu (1922-1926) i Minhenu (1926-1928), a uzor joj postaje slikar De Kiriko (po ugledu na njega djelovi platna ostaju nenaslikani).
U Beogradu izlaže 1928. Slikarski simboli su joj između sna i jave, ženski sjetno, ljupki likovi, velovi, krilati mladići na štulama, antički stubovi, Venere bez ruku, harlekini, biste, lepeze, ptice, a kasnije u njenom trećem, prelaznom periodu i simboli diskretnijeg nadrealizma.
Godine 1930. napušta Jugoslaviju i narednu deceniju provodi u Španiji, Rimu, Parizu i Londonu, gdje se družila i izlagala sa evropskom umjetničkom elitom (Žan Kokto, Andre Breton). Tada ulazi u novu, prerafaelitsku, u stvari romantičarsku školu, okrenuta više prošlosti nego sadašnjosti i postaje predstavnik nadrealističkog ili matafizičkog romantizma.
U Londonu izlaže 1931, a u Parizu i Rimu 1932. Avgusta 1939. odlazi za Njujork, gdje je živela sve do svoje iznenadne i prerane smrti 1945.
U SAD je pored slikarstva radila na komercijalnom dizajnu za modne žurnale.
Za života je uradila preko 300 radova, puno skica i crteža. Mnoga platna su joj u kući-muzeju u Požarevcu, Muzeju savremene umjetnosti i Narodnom muzeju u Beogradu, kao i u Rimu.
