Poznati botaničar Josif Pančić, koji je na Velikoj školi predavao, osim botanike, i zoologiju, geologiju i mineralogiju, bio je prvi predsednik Srpske kraljevske akademije nauka. Čuveni naučnik tokom svoje bogate karijere pronašao je 121 biljnu vrstu i sve ih je detaljno opisao, a jedna vrsta smrče ponela je po njemu naziv Pančićeva omorika. Dok je Pančić njome predsedavao, Akademija je imala 16 članova.
Josif Pančić (1814–1888), jedan od najvećih srpskih naučnika, ostavio je neizbrisiv trag u botanici i prirodnim naukama Srbije. Rođen u selu Ugrini u Habzburškoj monarhiji, Pančić je studirao medicinu, ali ga je ljubav prema prirodi usmerila ka botanici. Prepoznatljiv je po otkriću Pančićeve omorike na Tari, jednog od najznačajnijih četinara u Evropi. Njegova naučna strast vodila ga je do osnivanja Srpske kraljevske akademije, gde je bio prvi predsednik. Pančić je tokom svog života opisao brojne biljne vrste, doprinoseći razvoju srpske nauke i obrazovanja.
Legat naučne veličine
Pančićev život i rad simbol su neumorne radoznalosti i posvećenosti nauci. Njegova istraživanja flore Balkana i brojne objavljene naučne studije ostavile su dubok uticaj na razvoj botanike u Srbiji i šire. Kao prvi predsednik Srpske kraljevske akademije, Pančić je postavio temelje za buduće generacije naučnika, ostavljajući za sobom nasleđe koje se i danas neguje u srpskoj akademskoj zajednici.
