U dubinama tropskih krajeva, gde čovekova noga retko stupa, prostiru se milenijumima stare, nedirnute i guste šume koje nose naziv prašume. Ove prirodne katedrale života predstavljaju jedan od najvećih bioloških rezervoara na planeti. Stručnjaci procenjuju da više od polovine ukupne flore i faune upravo tu nalazi svoje utočište. Ono što je fascinantno jeste da ni danas nije otkriven sav život koji u njima obitava — gotovo svaka ekspedicija u pojedine prašume donosi otkriće novih, do tada nepoznatih vrsta.
Najviše prašuma se nalazi u tropskim predelima, ali nisu ograničene samo na te širine. Njih možemo naći i u mestima kao što su Poljska, Belorusija i čak Velika Britanija. Međutim, čovekov nemar i potreba za širenjem naselja dovode do sve češćeg uništavanja ovih dragocenih ekosistema. Seča prašuma ne predstavlja samo gubitak staništa za mnoge vrste, već i jedan od glavnih uzroka globalnog zagrevanja, jer se smanjuje sposobnost prirode da apsorbuje ugljen-dioksid.
Prašume nisu samo botaničke riznice — one su i ogledalo ravnoteže između čoveka i prirode. Njihovo očuvanje nije pitanje izbora, već nužnosti, ako želimo da sačuvamo planetu za generacije koje dolaze.Najčešće u tropskim krajevima * Milenijumima stare, nedirnute i neprohodne šume nazivaju se prašume i u naše doba najviše ih ima u tropskim predelima. Prema procenama stručnjaka, više od polovine biljnog i životinjskog sveta živi u njima, a prilikom brojnih ekspedicija u pojedinim prašumama stalno se pronalaze nove vrste. Usled čovekovog delovanja brojne prašume su iskrčene i na njihovom mestu su podignuta naselja, što utiče na globalno zagrevanje. Osim u tropima, prašuma ima i u Poljskoj, Belorusiji, Velikoj Britaniji…
