Rođen je u Antiohiji 354. godine kao sin vojvode. Učio je grčku filosofiju i shvativši grčko neznaboštvo, usvojio je hrišćansku veru. Krstio ga je antiohijski patrijarh Meletija, a malo iza toga i njegovi roditelji primiše krštenje.
Po smrti roditelja, Jovan se zamonašio, napisao knjigu ”O sveštenstvu”, a ubrzo potom patrijarh ga je rukopoložio za sveštenika. Proslavio se svojim podvigom, blistavim umom i snažnom reči, a po želji cara Arkadija Jovan je izabran za patrijarha carigradskog. Šest godina upravljao je Crkvom mudro i revnosno i za to kratko vreme mnogo učinio. Poslao je misionare neznabožačkim Keltima i Skitima; raširio milosrdnu delatnost crkve; suzbio simoniju (prodaja oprosta za novac) u crkvi; napisao naročiti čin svete Liturgije; postideo jeretike i izobličio caricu Evdoksiju; rastumačio Sveto pismo svojim bistrim umom i neverovatnom rečitošću i ostavio Crkvi mnoge dragocene knjige svojih beseda.
Sveti Jovan Zlatousti bio je carigradski patrijarh i jedan od tri Sveta jerarha. On je i autor knjige „O sveštenstvu“, a nadimak Zlatousti dobio je zbog svojih retoričkih sposobnosti.
Sveti Jovan Zlatousti bio je veliki borac protiv jeretika, a često je propovijedao o ličnoj i društvenoj etici, braneći siromašne i izrabljivane, a osuđujući bogate i one koji drže vlast.
Poslije sukoba sa caricom Evdoksijom, prognan je u mjesto Koman u Jermeniji, gdje je umro 407. godine. Njegove mošti su krstaši 1204. odnijeli iz Carigrada u Rim, gdje su počivale sve dok 2004. dogovorom nisu ponovo vraćene u današnji Istanbul.
Narod ga je poštovao, zavidljivci su ga mrzeli, a carica ga je dva puta poslala u izgnanstvo. U mestu Komanu u Jermeniji, na Krstovdan 407. godine, sa Božjim imenom na usnama, duša zlatoustog patrijarha preselila se u raj. Njegove mošti počivaju u Vatikanu sem glave koja se nalazi u uspenskom hramu u Moskvi.
