Postoji predanje da su manastir Jermenčić osnovali jermenski kaluđeri koji su bežali od Turaka. Pouzdano se zna da je manastir podignut 1392. godine i da je hram posvećen Svetim Arhanđelima Gavrilu i Mihailu.
Turci su kasnije opljačkali i spalili manastir, a kaluđeri su se sklonili na Frušku Goru. Crkvište manastira ponovo je otkriveno sredinom 19. veka, kada je podignuta jednobrodna kamena crkva, koja je više puta rekonstruisana i izmenjena, poslednji put 1992. godine.
Prema predanju, manastir su podigli jermenski vojnici koji su učestvovali u Kosovskom boju na strani Turaka. Kada su uvideli da se bore protiv hrišćana, napustili su tursku vojsku i prešli na srpsku stranu. Po drugoj verziji, manastir su podigli jermenski monasi, a smatra se da je u svoje vreme brojao preko 400 monaha.
Tokom Prvog srpskog ustanka, po zapovesti vožda Karađorđa, manastir je obnovljen. Godine 1864. pažnju na staro „manastirište” skrenula je jedna pobožna žena, nakon čega su se vernici počeli okupljati, a manastir je obnovljen prilozima. Spomen-česma je izgrađena 1874, a zvonik 1875. godine.
Manastirske relikvije nisu sačuvane, osim bronzanog pečata u obliku romboida. Na jednoj strani pečata nalazi se lik Svetog Arhanđela, a na drugoj istočno-orijentalna šara.
Od 1970-ih godina u manastiru nema stalnog monaškog života. Jedan od poslednjih monaha bio je jeromonah Emilijan Stanković. Manastir je smešten u prelepom prirodnom ambijentu, okružen sa četiri izvora bistre planinske vode.
Manastir Jermenčić nalazi se osam kilometara od Sokobanje. Svake godine, 26. jula, na dan Svetog Arhanđela Gavrila, održava se veliki sabor, kada se okuplja mnoštvo vernika u ovom svetilištu bogatom istorijom i predanjima.
