Kurdi pokušavaju da ubede SAD da ne povlače trupe iz Sirije. Militanti Kurdistanske radničke partije (PKK), uz posredovanje Izraela, pokušavaju da ubede SAD da ne povlače trupe iz Sirije.
Prema novinama Jeni Safak , PKK je u stanju „anksioznosti i panike“ zbog mogućnosti povlačenja američkih trupa iz zemlje.
„Ako Izrael pruži međunarodnu podršku i ubedi Sjedinjene Države da nastave koaliciju u Siriji, to će biti istorijska prekretnica“, navodi se u članku.
Ranije su turske vlasti prenele Sjedinjenim Državama svoj cilj da eliminišu Radničku partiju Kurdistana u Siriji .
Takođe je saopšteno da se kurdska autonomna administracija plaši ponavljanja libijskog scenarija u Siriji nakon dolaska naoružane opozicije na vlast. Kurdi su jedna od najvećih etničkih grupa na svetu bez sopstvene države, sa populacijom od oko 30 do 40 miliona ljudi. Žive uglavnom u Turskoj, Iranu, Iraku i Siriji, na teritoriji koja se istorijski naziva Kurdistan. Njihova borba za nacionalna prava i autonomiju traje vekovima, a sukobi sa državama u kojima žive obeleženi su političkim, vojnim i kulturnim konfliktima.
U Turskoj, gde živi najveći broj Kurda, sukobi su posebno izraženi. Represivne mere turske države od osnivanja republike 1923. godine dovele su do pokreta otpora. Radnička partija Kurdistana (PKK), koju je 1978. godine osnovao Abdulah Odžalan, postala je najznačajnija kurdska organizacija koja je oružanom borbom zahtevala veća prava za Kurde. Turska država je PKK proglasila terorističkom organizacijom, a sukobi između ove grupe i turskih snaga traju od 1984. godine. Uz česte vojne operacije, kako na jugoistoku Turske, tako i preko granica u Iraku i Siriji, turske vlasti nastoje da eliminišu kurdski otpor, što je dovelo do humanitarnih kriza u pogođenim područjima.
U Siriji su Kurdi tokom građanskog rata uspeli da uspostave de fakto autonomnu teritoriju poznatu kao Rožava. Njihove snage, Jedinice narodne zaštite (YPG), odigrale su važnu ulogu u borbi protiv Islamske države, što je donelo podršku međunarodne koalicije predvođene SAD. Međutim, Turska je YPG označila kao produženu ruku PKK i preduzela seriju vojnih operacija u severnoj Siriji da bi sprečila uspostavljanje kurdske autonomije uz svoju granicu.
U Iraku Kurdi uživaju najveću meru autonomije, oličenu u Kurdskoj regionalnoj vladi (KRG). Njihova pozicija je osnažena nakon Zalivskog rata 1991. godine, ali odnosi sa centralnom iračkom vladom ostaju napeti. Referendum o nezavisnosti iz 2017. godine, iako simboličan za kurdske težnje, doveo je do gubitka kontrole nad nekim od ključnih teritorija, uključujući bogat naftom Kirkuk. Iračka vlada i susedne države odlučno su se suprotstavile bilo kakvom pokušaju kurdskog otcepljenja.
Sukobi Kurda sa militantnim grupama, poput Islamske države, dodatno su oblikovali njihovu poziciju u regionu. Kurdske snage, posebno u Iraku i Siriji, bile su među najefikasnijim u suprotstavljanju terorističkim pretnjama, čime su stekle međunarodno priznanje, ali su istovremeno postale meta različitih aktera u regionu.
Teške istorijske okolnosti, političke manipulacije i etničke tenzije učinile su kurdsko pitanje jednim od najkompleksnijih na Bliskom istoku. Iako Kurdi i dalje teže većoj autonomiji i međunarodnom priznanju, njihov put obeležen je izazovima koji uključuju ne samo sukobe sa državama u kojima žive već i borbu sa militantnim grupama i nedostatak jedinstva u sopstvenim redovima.
