U protekle tri decenije, kao rezultat komercijalizacije, sport koji je imao dugačku nekomercijalnu istoriju, prešao je put od igre (razonode) do ozbiljnog biznisa. Oko toga da li komercijalizacija više pomaže ili odmaže sportu mišljenja su veoma podeljena.
Smatra se da je do naglog širenja komercijalizacije u sportu najviše doprinela interakcija sledećih faktora: težnja ka sportskom spektaklu, razvoj tehnologija, povećanje konkurencije, glad za rekordima i profesionalizacija menadžmenta (rukovodstva) u sportu.
Negativni aspekti komercijalizacije: Doping, nameštanje i kockanje
Tvrdeći da komercijalizacija oduzima suštinu postojanja samog sporta, komercijalizacija sporta se i danas osuđuje kao neželjen proces. Sa jedne strane smatra se da je komercijalizacija sporta ohrabrila (opravdala) pojavu dopinga u sportu, nameštanje utakmica, kockanje i nasilje. Dok se sa druge strane na komercijalizaciju gleda kao na pokretačku snagu sporta.
Najveća zabrinutost zbog širenja komercijalizacije u sportu stvara se zbog stavljanja ekonomskih razloga na prvo mesto dok se sa druge strane zanemaruje sport kao društveno-obrazovana i kulturna aktivnost.
Komercijalizacija kao motor razvoja sportskih organizacija
Proces komercijalizacije naterao je sportske organizacije da postanu tržišno orijentisane, da odgovaraju potrebama korisnika, da traže i primenjuju nove strategije kojima će povećati svoje prihode i profit kako bi ostale konkurentne.
Komercijalizacija u sportu je dovela do uvođenja strateškog planiranja, upravljanja performansama i sistemima, upravljanja kvalitetom u sportskim organizacijama, što je dovelo do povećanja efikasnosti, efektivnosti i kvaliteta.
Pritisak na neprofitne organizacije: Usvajanje komercijalnih strategija
Širenje komercijalnog poslovanja u sportu prouzrokovalo je nagli rast broja profesionalnih sportskih ekipa… Sve veća konkurencija na sportskom tržištu naterala je i nekomercijalne (neprofitne) sportske organizacije kako bi opstali na tržištu da usvoje iste strategije i tehnike kao i ostale organizacije koje su okrenute stvaranju profita.
Komercijalizacija sporta je transformisala mnoge sportske organizacije i pretvorila ih u preduzeća sa više milionskim zaradama, dok je ostale organizacije koje nisu bile spremne (ili nisu htele) da se upuste u bespoštednu borbu za tržište dovela do ruba egzistencije.
Sport kao industrija: Prihodi i uticaj na ekonomiju
Komercijalizacijom i razvojem sporta kao biznisa stvorena je industrija sporta koja donosi prihode za sportske organizacije (sportske saveze, klubove, itd.), njihove zaposlene (menadžment, administracija, igrači, itd.) i svetsku – nacionalnu – lokalnu ekonomiju.
Sportske organizacije su postale maksimalno fokusirane na ostvarivanje prihoda putem sponzorstava, tv prava, reklama, prodaje igrača, itd.
Kao rezultat toga i zarada sportskih organizacija je značajno porasla u poslednjih nekoliko decenija, procenjuje da sportska industrija na godišnjem nivou ima prihode između 215 i 350 milijardi dolara.
Društveni i socijalni aspekti sporta: Izazovi komercijalizacije
Ako se u obzir uzme da sport odlikuju masovnost, spektakl i glad za rekordima, onda se na komercijalizaciju može gledati kao na logičan sled događaja u razvoju (modernizaciji) sporta i njegovoj transformaciji u savremeni sport.
Zasluge za ogroman rast popularnosti sporta i njegov razvoj svakako pripadaju komercijalizaciji, ali sa druge strane ostaje opravdana zabrinutost da će društveno – socijalni aspekti sporta (moralni, pedagoški, pravni) biti zanemareni zarada ekonomskih aspekata (profita).
