Gundulić je jedan od najznačajnijih srpskih pesnika. Poznat je po epu Osman, koji predstavlja najznačajnije delo dubrovačke književnosti.
Ovo delo ne pripada primarnim ili sekundarnim izvorima za ono što u njemu piše i tako se ne može uzeti kao dokaz za neku tvrdnju, ali svakako ima zanimljivih delova. Počevši od onog gde Gundulić piše za Aleksandra Makedonskog sledeće:
„Tim u njih se još začina što se u pjesan stavi odavna od Lehsandra Srbljanina vrh svijeh cara cara slavna.“
Ali ovu objavu smo posvetili „Pjevanju sedmom“, ujedno smo bili inspirisani našom prethodnom objavom. Pjevanje sedmo počinje ovako (po zvaničnim štampanim izdanjima koja su danas dostupna u bibliotekama i knjižarama):
„Pri moru uprav srpskih strana, u pržinah pusta žala leži Troja ukopana, od grčkoga ognja pala; slavna Troja, ka je svime njegda Istokom gospodila, a sad ino nije neg ime nakon sebe ostavila. “
No međutim…najstariji sačuvani rukopis epa Osman se danas čuva u Zagrebu i u njemu ovaj deo glasi ovako:
„Pri moru uprav srpskih strana, u pržinah pusta žala leži Troja ukopana, od svetloga ognja pala; slavna Troja, ka je svime njegda Istokom gospodila, a sad ino nije neg ime nakon sebe ostavila. “
Ivan Gundulić je rođen 8. januara 1589. godine u Dubrovniku, u uglednoj plemićkoj porodici. Njegov otac, Frančesko Gundulić, bio je dubrovački knez i član Velikog veća, dok je njegova majka Đivi Sorkočević takođe poticala iz poznate porodice. Ivan je dobio odlično obrazovanje, a zahvaljujući bogatom porodičnom okruženju, rano je razvio interesovanje za književnost, pravo i politiku.
Gundulić je značajan kao jedan od najvećih baroknih pesnika dubrovačke književnosti. Njegova najpoznatija dela su ep „Osman“ i pastoralna drama „Dubravka“. „Osman“ je epopeja u kojoj je Gundulić kroz istorijske teme obradio pitanja slobode i pravde, sa posebnim osvrtom na odnose između Habzburške monarhije i Otomanskog carstva. Ep je ostao nedovršen, ali se smatra remek-delom dubrovačke i hrvatske književnosti. „Dubravka“, s druge strane, simbolizuje idealizovani prikaz Dubrovnika kao slobodnog i ponosnog grada-države, gde pravda i ljubav trijumfuju.
Ivan Gundulić je u životu bio aktivan i kao državnik. Postao je član Velikog veća, gde je učestvovao u donošenju važnih odluka za Republiku Dubrovnik. Njegova politička karijera, kao i književni rad, bili su prožeti idealima slobode i moralne odgovornosti. Gundulić je takođe bio duboko religiozan, što se ogleda u njegovim duhovnim pesmama.
Preminuo je 8. decembra 1638. godine u rodnom Dubrovniku, ostavivši dubok trag u istoriji južnoslovenske i evropske književnosti. Njegova dela su postala izvor inspiracije brojnim kasnijim generacijama pisaca i mislilaca, a njegov doprinos baroknoj književnosti i dubrovačkoj kulturi ostao je trajno vrednovan.