Na obroncima Mećavnika, na samoj granici između Zlatibora i Tare, leži bajkovito etno-selo Drvengrad, koje je stvoreno iz mašte i vizije proslavljenog reditelja Emira Kusturice. Ovo živopisno mesto, u potpunosti izgrađeno od drveta, oživljava duh starih vremena, povezujući prošlost i sadašnjost u jednoj neponovljivoj harmoniji. Svaki detalj Drvengrada odiše autentičnošću i pažnjom prema tradiciji, čineći ga jedinstvenim primerom kulturnog i arhitektonskog nasleđa.
Glavna osa sela proteže se od ulazne kapije do trga popločanog drvenim kockama i starim železničkim pragovima. U centru trga stoji mala pravoslavna crkva brvnara posvećena Svetom Savi, građena po uzoru na ruske crkve iz davnina. Oko trga su raspoređene brvnare, donete iz različitih krajeva, koje stoje kao nemi svedoci jednog prošlog vremena, postavljene na čvrste kamene temelje.
Emir Kusturica objašnjava Drvengrad rečima:
Izmislio sam grad koji izgleda kao da se u njemu uvek živelo. A nije nikad.
Selo je osmišljeno kao minijaturni grad sa svim potrebnim sadržajima. Tu je bioskop „Andergraund“, galerija „Macola“, nacionalni restoran „Lotika“, knjižara „Sreten Marić“, i poslastičarnica „Kod Ćorkana“, gde se služe domaći kolači i prirodni sokovi. Specifičnost Drvengrada čine ulice nazvane po velikim svetskim i domaćim ličnostima poput Ive Andrića, Ernesta Če Gevare, Dijega Armanda Maradone, ali i srpskog tenisera Novaka Đokovića.
Na obližnjem trgu Dijega Maradone nalazi se sportski centar „Prokleta avlija“, koji nudi teretanu, bazen, saunu i druge sadržaje za aktivan odmor. Na samo sedam kilometara od sela leži skijalište, dok se šumske staze idealne za pešačenje nalaze na domak grada.
Među javom i snom pic.twitter.com/nbRCUi3ErM
— Sevastokrator (@Sevastokrator3) November 25, 2024
U tom prožimanju stvorenog i novog stvaranja, Drvengrad nije samo zbirka starih „dinarskog tipa“ drvenih kuća sa Tare, preuređenih sa minimalnim intervencijama da bi ispunile savremene potrebe. On je i prostor inspiracije u kojem je Emir Kusturica ostvario tri igrana i dva dugometražna dokumentarna filma, stvorio dva festivala – „Kustendorf“ i „Boljšoj“ – koji čuvaju i obogaćuju tradiciju, napisao dve knjige, komponovao muziku i izgradio još jedan grad, Andrićgrad.
Kusturica živi u Drvengradu, na Mećavniku. Njegov životni stil i filozofija nisu nešto što nameće, već deli sa gostima – svojim prijateljima u Drvengradu. Živi u drvenoj kući, hrani se iz iste kuhinje i sa iste trpeze na koju iznosi povrće uzgajano na njegovim njivama u Mokroj Gori i u plastenicima. Mleko, sir i kajmak dolaze iz njegove mlekare, gde uzgaja 20 krava autohtone hercegovačke rase „gatačko goveče“. Pije vina iz sopstvenog vinskog podruma, čita iste knjige kao i njegovi gosti, gleda isto nebo, osluškuje istu kišu.
Drvengrad je istovremeno potpuno moderan – u njemu postoje bežični internet, banka i bankomat. Svaka soba u Drvengradu je jedinstvena: različito oslikan nameštaj, drugačiji pogled kroz prozor, specifičan put koji vodi do nje. Ali, uprkos toj raznovrsnosti, jedan standard je zajednički za sve – udoban krevet i siguran san.
U blizini sela nalazi se trim-staza za šetnju i rekreaciju, dok je skijalište udaljeno samo sedam kilometara. Ovaj grad-hotel je više od mesta za boravak – on je izraz života u harmoniji sa prirodom i ljudskim stvaralaštvom, pružajući gostima jedinstveno iskustvo koje se pamti i čuva kao deo priče Drvengrada.
Drvengrad je više od etno-sela – on je živa kulturna scena. Svake godine ovde se održava „Kustendorf film festival“, koji okuplja mlade filmske stvaraoce i svetski poznate umetnike. Sa svojim unikatnim konceptom, ovo mesto nije samo turistička atrakcija već i simbol ljubavi prema umetnosti, tradiciji i prirodi.
