Na današnji dan, 22. oktobra 1912. godine oslobođena je Priština. Treća srpska armija pod komandom generala Božidara Jankovića potukla je u Prvom balkanskom ratu turske snage i oslobodila Prištinu. Oslobođenje Prištine ostavilo je veoma veliki utisak kod srpskih jedinica i, svakako, imalo obrnuto dejstvo na turske vojnike.
Jedan učesnik balkanskih ratova zabeležio je:
„22. oktobra tukli smo se pred Prištinom. Kad je bilo poslije podne, Turci su počeli odstupati. Naša zastava je već bila pobijena na njihovom položaju. Odmah smo krenuli naprijed i stignemo više Prištine na jedno polje. U putu smo prolazili pored kola koja su bila puna prtljaga i ostalih kućevnih stvari koje su Turci ostavili. Tu smo noćili. Vojska je bila sva vesela.“
Posle oslobođenja Prištine, srpska Treća armija trebalo je u duhu direktive Vrhovne komande da odmah produži pokret ka Kumanovu i Skoplju, jer je već kasnila dva dana. To se međutim nije desilo, jer su jedinice bile iscrpljene dugim marševima i borbama, pa je komandant armije, general Božidar Janković odlučio da se ljudstvo zadrži u rejonu Prištine radi odmora i popune.
Jedinice su se odmarale razmještene u bivacima, osiguravajući se predstražama prema frontu i bokovima. Na Gazimestanu se odmarala Drinska divizija drugog poziva, sjećajući se junaštva slavnih kosovskih junaka. Po naređenju komandanta armije, na mestu pogibije kneza Lazara, kod Muratovog turbeta, održan je pomen svim Srbima izginulim u Kosovskom boju 1389. godine.
Najradosniji dan
Zatim je komandant Treće armije general Božidar Janković uz svečanu paradu jedinica ušao u Prištinu.
„… Priština neće vidjeti svečaniji dan od ovoga dana. Na čelu štaba jaše na konju sijedi đeneral, u čijoj su pratnji komandanti Šumadijske i Moravske divizije. Na čelu štaba vojna muzika, a za štabom ordonansi i vojska. Sve živo je izašlo da dočeka i pozdravi Srpsku vojsku“, piše Sotir Aranđelović, rezervni poručnik i ordonans u štabu Moravske divizije drugog poziva.
A Jaša Tomić, političar, novinar i književnik iz Vojvodine, u reportaži objavljenoj 26. oktobra 1912. godine u „Novosadskoj ilustrovanoj ratnoj hronici“, piše:
„…Na ulazu u Kosovo nailazismo na Srbe stanovnike, kako plaču od oduševljenja. Od kada je Srbija mobilisana, Arnauti su se bojali da ih diraju. Oduševljenje Srpske vojske ne može se opisati. Pevaju. Muzika i trube sviraju. U ovaj mah svi smo zaneti najvećim miljem. Srpska pobeda na Kosovu jamči potpuno naše oslobođenje. Nema te sile koja će više moći potisnuti Srbe sa Kosova“.
Dan kad je oslobođena Priština bio je veoma značajan za srpsku vojsku. Nakon ove bitke srpska vojska oslobodila je čitavu teritoriju Kosova i Metohije, 28. oktobra iste godine. Srpska vojska je brzo i efikasno uspostavila red na Kosmetu čime je oslobođenje te teritorije u potpunosti i završeno.
