Strani najamnici su bili okosnica stalne srpske vojske, pa ih je plaćao lično vladar, dok su se ostali vojnici izdržavali od poreza. O Italijanima u srpskoj vojnoj službi svedoči i danas natpis u Trevizu iz 1304. u kome stoji da je Franciskusa de Salomonea kralj proizveo u viteza sam kralj Uroš Drugi, u srpskoj istoriji poznatiji kao Milutin. Među stranim najamnicima u službi Nemanjića naročit pečat su ostavili Katalanci, vojnici sa Pirinejskog poluostrva, iz današnje Katalonije.
Kumani, nomadski narod turkijskog porekla, bili su prvi najamnici koje je koristio srpski car Dušan. Oni su došli sa istoka, iz stepa između Kaspijskog i Crnog mora, bežeći od Mongola. Kumani su imali veliki uticaj na istoriju mnogih zemalja u Evropi i Aziji, ali kod nas su se brzo uklopili u domaće stanovništvo. Neka od naselja koja nose njihovo ime su Kumanovo, Kumanica i Kumane. Kumani su promenili svoju veru u zavisnosti od zemlje u kojoj su živeli, ali njihov jezik i običaji su opstali duže u nekim regionima nego u drugim.
Milutinovi najamnici
Milutinov sin Stefan Dečanski je zbog rata koji je vodio sa Bugarima 1330. godine morao da unajmi Aragonce i Špance. Hroničar Nićifor Gregor pominje kako je u tim vojnim pohodima učestvovalo i 1.000 keltskih konjanika. U Italiji je oko 1440. nastao i jedan viteški roman, koji govori o doživljajima italijanskog plemića u najamničkoj službi kod kralja Srbije u doba ugarsko-srpskih ratova 1316-1355. godine
Milutin je 1309. doveo i prvi veliki odred plaćenika, 1.000 katalonsko-turskih konjanika i 500 pešaka, a oni su sa sobom doneli istočnjačko oružje i nove tehnike mačevanja. Milutinov unuk i prvi srpski car Dušan je već imao ličnu gardu od 300 nemačkih plaćenika, koji su dobili dozvolu Mletačke republike od 6. decembra 1336. godine da prođu preko njene teritorije na putu za Srbiju. Mnogi Dušanovi najamnici su bili pravi vitezovi, ljudi plemićkog porekla.
Garda cara Dušana
Vitez Palman Braht, kapetan Dušanove garde, imao je neobičnu i dramatičnu sudbinu. Rođen sa zečjom usnom, on je postao najslavniji borac i vitez Srednjeg veka, ali nije uspeo da osvoji srce grofice koju je voleo. Odlučio je da se pridruži križarima u Svetoj Zemlji, ali je putevima slučaja završio u službi srpskog kralja Stefana Dušana. Kao njegov najodaniji vođa i savetnik, on je učestvovao u mnogim bitkama i osvajanjima, ali i u privatnim poslovima vladara. Jedan od njih je bio i ponašanje nove kraljice za Dušana, koji je želeo da ima naslednika. Palman je putovao u Austriju da prosi ruku sinovice hercoga Otona Habzburškog, koja je bila kćerka nemačkog cara.
Garda Dušana Silnog: Vreme kad su Nemci ratovali za srpskog carahttps://t.co/nxgVWTKX3C pic.twitter.com/qfbYbal8Vt
— FSK (@fsksrb) July 21, 2017
Palman je ostao veran Dušanu do njegove iznenadne smrti 1355. godine. U nekim retkim istorijskim tragovima se spominje da je, posle ovog tragičnog događaja, Palman Braht otišao u službu Dušanove sestre Teodore, udovice bana Mladena Šubića…Nije poznato kad se i gde upokojio…
Posle iznenadne smrti cara Dušana, njegova garda se rasula po Evropi tražeći novu službu. Jedini koji je ostao u Srbiji bio je Đorđe. Oženio se srpskom vlastelinkom i primio Pravoslavlje.
Postoje podaci da je njegov najmlađi sin učestvovao u znamenitom Kosovskom boju..
