Srpski pisac, prevodilac i političar Jovan Hadžić /1799-1869/, poznat i kao Miloš Svetić, autor Građanskog zakonika Kneževine Srbije i prvi predsjednik Matice srpske.
Hadžić je bio protivnik Vuka Karadžića jer je, za razliku od njega, branio etimološki pravopisni princip i negirao fonetski.
Smatrao je da književni jezik treba obogatiti slavenosrpskim /slavjanoserbskim/ riječima. Bio je advokat, direktor gimnazije u Novom Sadu i radio je na izradi Građanskog zakonika Srbije.
Uređivao je „Serbski letopis“ i „Golubicu“, te pokrenuo časopis „Ogledalo serbsko“.
Hadžić je pisao poeziju u pseudoklasicističkom stilu i prevodio pisce antičke Grčke i starog Rima, kao i njemačke autore, uključujući Johana Volfganga Getea.
Prevodio je: Homera, Kvinta Horacija Flaka, Publija Vergilija Marona, Marka Valerija Martijala, Johana Volfganga Getea, Gotholda Efraima Lesinga, Fridriha Šilera i Johana Gotfrida Herdera
