U Prvom svjetskom ratu učestvovao je na italijanskom frontu, što je opisao u romanu “Zbogom, oružje”. Iskustva iz Španskog građanskog rata ovjekovječio je u romanu “Za kim zvona zvone”, a s puta po Africi su nastali “Snjegovi Kilimandžara” i “Zeleni bregovi Afrike”.
Reporterski je obilježio činjenice, što je odlika “škole” pisaca koju je predvodio između dva svjetska rata. Isticao je snagu osnovnih ljudskih nagona, a najčešći motivi bili su rat, lov, borba sa bikovima, pijanstvo, seks – često u grubim, katkad brutalnim vidovima.
Ubio se 1961. godine.
Ostala djela: romani “Starac i more”, “Pokretni praznik”, “Proljećne bujice”, “Sunce se ponovo rađa”, “Imati i nemati”, “Preko rijeke, pa u šumu”, drama “Peta kolona”.
