Ljuban Jednak, jedini preživeli svedok po zlu čuvenog i jedinstvenog zločina koji su počinile ustaše 29. i 30. jula i 4. i 5. avgusta 1941. godine u pravoslavnoj crkvi Rođenja Presvete Bogorodice u Glini u tadašnjoj NDH.
Za nepunih deset dana Pavelićeve ustaše su u crkvi zaklali 1.764 Srba sa područja Banije, a zatim spalile crkvu. Jednak je doživeo sudbinu svojih Krajišnika, prognan je u zločinačkoj operaciji „Oluja“ 1995. godine.
Umro je u Beogradu 1997. godine daleko od svog rodnog kraja.
Ljuban Jednak, Banijac koji je u crkvi Rođenja Presvete Bogorodice u Glini preživeo masakr 1.754 srpska muškarca koji su organizovale hrvatske fašističke vlasti jedini je preživeli svedok ovog stravičnog masakra
Nakon rata, Ljuban je svedočio na sudskom procesu protiv ministra unutrašnjih poslova NDH Andrije Artukovića.
Nažalost, pred kraj života, Ljuban se zajedno sa stotinama hiljada Srba Krajišnika našao u nepreglednim kolonama u avgustu 1995. godine tokom hrvatske agresije na Krajinu.
Samo četiri dana pre nego što će se naći u toj koloni stradalnika koji su bežali pred „Olujom“, Ljuban jednak je u Glini primio Orden Svetog Save I reda koji mu je uručio patrijarh Pavle.
„Tada je patrijarh Pavle pred svima prisutnima, mog dedu Ljubana poljubio u ruku“, ispričao je Srđan Jednak, Ljubanov unuk.
Nije dugo živeo posle toga. Preminuo je nepune dve godine kasnije u Beogradu, daleko od svog rodnog kraja.
O Ljubanu Jednaku snimljen je dokumentarni film „Govorilo mi je nešto da ću ostati živ“
Jedna ulica u Beogradu nazvana je po njemu, a podneta je i inicijativa da i jedna od novosadskih ulica ponese ime ovog srpskog stradalnika.
