Skriven među plodnim ravnicama Bačke, manastir Bođani stoji kao nepokolebljiv svedok vekova, mesto gde se duhovnost i istorija prepliću u neraskidivom zagrljaju. Njegova priča počinje davne 1478. godine, kada je trgovac Bogdan iz Dalmacije, zahvaljujući čudesnom isceljenju, podigao ovaj velelepni hram kao zavetno mesto. Snaga njegove vere oblikovala je svetilište koje je preživelo razaranja, poplave i vremenske nepogode.
Prema legendi, Bogdan je, obolevši od očiju, stao kraj izvora gde se sada uzdiže manastirska crkva. Umio se svetom vodom, pomolio Presvetoj Bogorodici i zavetovao da će, ako mu se vid povrati, izgraditi hram u njenu čast. Čudo se dogodilo, i Bogdan je, sa kraljevim odobrenjem, podigao svetinju koja je dobila ime po njemu — Bođani.
Manastir je kroz istoriju prošao kroz mnoga iskušenja. Osmanlijska vojska ga je razrušila 1526. godine, ali ga ni tada vernici nisu napustili. Obnovljen je 1578. godine, kada su bođanski kaluđeri podigli novu drvenu crkvu. Iako je stradala u poplavama početkom 18. veka, upornost monaha i darežljivost vernika ponovo su ga uzdigli.
Današnja crkva, izgrađena 1722. godine, svedoči o umetničkom raskošu i duhovnoj dubini. Barokna arhitektura blista zahvaljujući majstoru Mihajlu Temišvarliji, a freske Hristofora Žefarovića očaravaju svojom lepotom. Njegove slike pretvaraju zidove u raskošnu galeriju biblijskih scena koje pozivaju na razmišljanje o večnim istinama.
Manastirski konak, u kojem se nekada nalazio muzej sa retkim umetninama, i danas čuva dragocenosti donete čak iz manastira Manasija. Ovde se čuvaju uljane slike, gravire i bogoslužbeni predmeti koji svedoče o dubokoj duhovnoj prošlosti srpskog naroda.
Posle perioda u kome su manastir održavale monahinje, danas u njemu opet žive monasi, predvođeni starešinom Zaharijom. Park koji okružuje manastir je uređen sa pažnjom i ljubavlju, stvarajući mirno utočište za one koji traže duhovni mir.
Manastir Bođani nije samo zdanje od kamena i kreča; on je živi svedok istrajnosti vere i kulture srpskog naroda. Njegovi zidovi šapuću molitve vekova, a vetar što duva preko bačkih ravnica nosi miris tamjana i večite nade.
